زیارت امام حسین علیه السَّلام

در وقت رفتن بسیار بگو:

«اللّٰهُ أَکْبَرُ و لاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ و سُبْحانَ اللّٰهِ» هم‌چنین هر ذکری که دربردارندۀ تمجید و تعظیم حق‌تعالی باشد 

و بر محمّد و اهل‌بیت او صلوات فرست تا به درگاه حائر برسی، پس بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، الَسَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا مَلائِکَةَ اللّٰهِ وَزُوَّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِیِّ اللّٰهِ.

سلام بر تو ای حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، سلام بر شما ای فرشتگان خدا

و زیارت‌کنندگان قبر فرزند پیامبر خدا.

سپس ده گام بردار، آنگاه بایست و «سی مرتبه» بگو:

«اللّٰهُ أَکْبَرُ»

، به دنبال آن از پیش رو به جانب قبر برو و روی خود را با 

روی آن حضرت مقابل کن (یعنی پشت به قبله و روبروی آن جناب بایست) و بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا قَتِیلَ اللّٰهِ وَابْنَ قَتِیلِهِ،

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثَارِهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وِتْرَ اللّٰهِ الْمَوْتُورَ فِی

السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، أَشْهَدُ أَنَّ دَمَکَ سَکَنَ فِی الْخُلْدِ، وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ،

وَبَکىٰ لَهُ جَمِیْعُ الْخَلائِقِ، وَبَکَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَمَا فِیهِنَّ

وَمَا بَیْنَهُنَّ، وَمَنْ یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّةِ وَالنَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا، وَمَا یُرىٰ وَمَا لَایُرىٰ،

أَشْهَدُ أَنَّکَ حُجَّةُ اللّٰهِ وَابْنُ حُجَّتِهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ قَتِیلُ اللّٰهِ وَابْنُ قَتِیلِهِ،

وَأَشْهَدُ أَنَّکَ ثارُ اللّٰهِ وَابْنُ ثارِهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ وِتْرُ اللّٰهِ الْمَوْتُورُ فِی السَّمَاوَاتِ

وَالْأَرْضِ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَیْتَ وَأَوْفَیْتَ،

وَجاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللّٰهِ، وَمَضَیْتَ لِلَّذِی کُنْتَ عَلَیْهِ شَهِیداً

وَمُسْتَشْهِداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً؛

سلام بر تو ای حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، سلام بر تو ای کشته خدا و فرزند کشته خدا، سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون خدا، سلام بر تو ای ستم‌دیده در راه خدا که هنوز خونخواهی‌ات در آسمان‌ها و زمین انجام نگرفته، گواهی می‌دهم که خونت در بهشت جاوید جا گرفت و برای آن سقف‌های عرش لرزید و برایش همۀ آفریدگان گریستند و برای آن آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه گریست و آنچه در آن‌ها و بین آن‌ها و هرکه در بهشت و دوزخ از مخلوقات پروردگار ما زیر و رو می‌گردد و آنچه دیده شود و دیده نشود برای آن خون گریه کردند! گواهی می‌دهم که تو حجّت خدا و فرزند حجّت خدایی و گواهی می‌دهم که تو کشته راه خدایی و فرزند کشته راه خدایی و گواهی می‌دهم که تو خون خدا و فرزند خون خدایی و گواهی می‌دهم که تو ای ستم‌دیده هنوز در آسمان‌ها و زمین خونخواهی‌ات صورت نگرفته و گواهی می‌دهم که تو فرامین حق را رساندی و خیرخواهی کردی و وفا نمودی و در وفاداری، پایداری کامل داشتی و در راه خدا جهاد کردی و از جهان بر پایه آن‌چه از ایمان و جهاد بر آن بودی شهید و شهادت‌جو و شاهد گذشتی؛

أَنَا عَبْدُاللّٰهِ وَمَوْلاکَ وَفِی طاعَتِکَ وَالْوافِدُ إِلَیْکَ أَلْتَمِسُ کَمالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللّٰهِ، وَثَباتَ الْقَدَمِ فِی الْهِجْرَةِ إِلَیْکَ، وَالسَّبِیلَ الَّذِی لَایَُخْتَلَِجُ دُونَکَ مِنَ الدُّخُولِ فِی کِفالَتِکَ الَّتِی أُمِرْتَ بِها مَنْ أَرادَ اللّٰهَ بَدَأ بِکُمْ، بِکُمْ یُبَیِّنُ اللّٰهُ الْکَذِبَ، وَبِکُمْ یُبَاعِدُ اللّٰهُ الزَّمَانَ الْکَلِبَ ، وَبِکُمْ فَتَحَ اللّٰهُ، وَبِکُمْ یَخْتِمُ اللّٰهُ، وَبِکُمْ یَمْحُو مَا یَشاءُ وَیُثْبِتُ، وَبِکُمْ یَفُکُّ الذُّلَّ مِنْ رِقابِنا، وَبِکُمْ یُدْرِکُ اللّٰهُ تِرَةَ کُلِّ مُؤْمِنٍ یُطْلَبُ بِها، وَبِکُمْ تُنْبِتُ الْأَرْضُ أَشْجارَها، وَبِکُمْ تُخْرِجُ الْأَرْضُ ثِمارَها، وَبِکُمْ تُنْزِلُ السَّماءُ قَطْرَها وَرِزْقَها؛

من بنده و دوستدار توأم و در قید طاعت تو و وارد به درگاه تو هستم، درخواست می‌کنم کمال منزلت نزد خدا را و استواری قدم در هجرت به سویت را و راهی که از رسیدن به تو قطع نمی‌گردد، از وارد شدن در سایه سرپرستی‌ات که به آن مأمور شده‌ای، هرکه خدا را خواست از شما شروع کرد، خدا به وسیله شما دروغ را آشکار کند و خدا به خاطر شما روزگار گزنده را دور سازد و به شما بگشاید و به شما ببندد و به شما آنچه بخواهد محو کند و پابرجا نماید و به شما رشته خواری را از گردن ما باز کند و انتقام خون هر مؤمنی را که مورد مطالبه است به وسیلۀ شما بگیرد، به شما زمین درختانش را برویاند و به شما زمین میوه‌هایش را بیرون آورد و آسمان به شما باران و روزی‌اش را نازل کند؛

وَبِکُمْ یَکْشِفُ اللّٰهُ الْکَرْبَ، وَبِکُمْ یُنَزِّلُ اللّٰهُ الْغَیْثَ، وَبِکُمْ تُسَبِّحُ الْأَرْضُ الَّتِی تَحْمِلُ أَبْدانَکُمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبَالُها عَنْ مَراسِیها، إِرادَةُ الرَّبِّ فِی مَقادِیرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَیْکُمْ وَتَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُمْ وَالصَّادِرُ عَمَّا فُصِّلَ مِنْ أَحْکامِ الْعِبادِ، لُعِنَتْ أُمَّةٌ قَتَلَتْکُمْ، وَأُمَّةٌ خالَفَتْکُمْ، وَأُمَّةٌ جَحَدَتْ وِلایَتَکُمْ، وَأُمَّةٌ ظَاهَرَتْ عَلَیْکُمْ، وَأُمَّةٌ شَهِدَتْ وَلَمْ تُسْتَشْهَدْ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی جَعَلَ النَّارَ مَأْوَاهُمْ ، وَبِئْسَ وِرْدُ الْوَارِدِینَ، وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ.

خدا به شما ناراحتی‌ها و آشوب‌ها را برطرف کند و به شما باران فرو بارد و به شما زمینی که حامل بدن‌های شماست و کوه‌هایش به وسیلۀ لنگرهای آن مستقر می‌گردد تسبیح می‌گوید، خواست پروردگار در اندازه‌گیری‌های امورش به سوی شما فرود می‌آید و از خانه‌های شما صادر می‌گردد و صادر شونده از شماست آنچه از احکام بندگان مشروح بیان شده، ملعون باد امتی که شما را کشت و امتی که با شما مخالفت کرد و امتی که ولایت شما را انکار کرد و امتی که ضدّ شما یکدیگر را پشتیبانی نمود و امّتی که حاضر بود و شهادت‌ در کنار شما را نخواست، خدا را سپاس که قرار داد آتش را جایگاهشان و بد جایی است برای واردشوندگان و بد است آن ورودگاه وارد شده و خدا را سپاس پروردگار جهانیان.

سپس «سه مرتبه» بگو:

وَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ.

و درود خدا بر تو ای ابا عبدالله.

بعد «سه مرتبه» بگو:

أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِمَّنْ خالَفَکَ بَرِیءٌ.

من به سوی خدا از کسانی که با تو مخالفت کردند بیزاری می‌جویم.

پس از آن به نزد قبر فرزند آن حضرت، علی بن الحسین(علیه‌السلام) که پائین پای پدر مدفون است برو و بگو:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَدِیجَةَ وَفاطِمَةَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ، لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَکَ.

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان، سلام بر تو ای فرزند حسن و حسین، سلام بر تو ای فرزند خدیجه و فاطمه، درود خدا بر تو، درود خدا بر تو، درود خدا بر تو، خدا لعنت کند کسانی را که تو را کشتند.

این لعن را «سه‌ مرتبه» می‌گویی و نیز «سه مرتبه» می‌گویی:

إِنّا إِلَى اللّٰهِ مِنْهُمْ بَرِیءٌ.

ما در پیشگاه خدا از آنان بیزاریم.

آنگاه برمی‌خیزی و به دست خود به جانب شهدا(رضى اللّٰه عنهم) اشاره می‌کنی و می‌گویی:

السَّلامُ عَلَیْکُمْ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ، فُزْتُمْ وَاللّٰهِ، فُزْتُمْ وَاللّٰهِ، فُزْتُمْ وَاللّٰهِ، فَلَیْتَ أَنِّی مَعَکُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً.

سلام بر شما، سلام بر شما، سلام بر شما، به خدا رستگار شدید، به خدا رستگار شدید، به خدا رستگار شدید، ای کاش من هم با شما بودم و به رستگاری بزرگ نائل می‌شدم.

پس برمی‌گردی و قبر ابوعبدالله(علیه‌السلام) را برابر خود قرار می‌دهی، یعنی پشت قبر مطهّر می‌ایستی و «شش رکعت» نماز می‌خوانی، چون این کار را انجام دادی زیارتت تمام شده، اگر خواستی برگردی برگرد.

نویسنده گوید: شیخ طوسی در «تهذیب» و صدوق در کتاب «من لا یحضره‌الفقیه» نیز این زیارت را نقل کرده‌اند و شیخ صدوق فرموده: من در کتاب «مزار و مقتل» انواعی از زیارات را نقل کردم و برای کتاب «من لایحضره‌الفقیه» این زیارت را انتخاب کردم، زیرا به اعتبار سند، صحیح‌ترین زیارت نزد من است و همین زیارت شریف ما را بس و کامل است.